“gökyüzünün sırrını çözdüğüm zaman, işte o zaman mutlu bir insan olarak öleceğim.” agora (2009)
dün gece çok etkileyici bir film izledim. aslına bakarsanız film iki kısımdan oluşuyordu. ilk yarısında hypatia’nın hayatından çeşitli kesitler veriliyor. hypatia hristiyan, yahudi, pagan ya da köle ayrımı yapmaksızın öğrencilerine ders veren işine aşık bir bilim kadını. olaylar genel olarak iskender’in emriyle inşa edilen iskenderiye kütüphanesi’nde geçiyor, o kadar güzel görüntüler var ki yazıya nasıl dökülür bilmiyorum.
kadının toplumdaki yeri, kadın-erkek eşitliği, kadının zorluklara göğüs gererek cemiyette hak ettiği yeri alması agora’da işlenen bir diğer önemli nokta. günümüzde pek bir hasretini çektiğimiz konular yani, bu anlamda da kusursuzdu. eminim sizlerin de hayran olacağı diğer nokta hypatia’nın tüm o şiddet ve karmaşa ikliminden adeta hiç etkilenmeden kendini bilime ve düşünceye vermesi, bilimsel merak ve açlığını hiç kaybetmemesi.. çok güzeldi.
filmin ikinci yarısında ise birkaç yıl sonra şehirde hristiyanlar ile paganlar arasında geçici bir denge kuruluyor. ama tahmin edebileceğiniz gibi bu dengenin bozulması çok da uzun sürmüyor. burada benden dinlemek yerine izlemenizi gerçekten çok isterim. siz de kendini bilime adamış ve merak duygusu taşan bu kadına çok üzüleceksiniz. kesinlikle izleyin.