- قبلا افکار مثبتی نسبت به این دنیا و مردم داشتم؛ بهترین افکار رو داشتم؛ ولی حالا همش ذهنم پریشونه؛ کارم شده مشروب خوردن و خیره شدن به شومینه؛ هیچوقت نمیخواستم آدمی بشم که کارم فکر و خیال نسبت به زندگی و ذات مسائل بشه؛ من جرئتشو ندارم؛ همیشه دلم میخواست یه زندگی آروم و بی دغدغه داشته باشم.
🙏🔊🎶🎬♾
(فارگو؛ فصل اول)
موسیقی متنش رو با صدای بلند بشنوید؛ آدمِ سریال دیدن نیستم؛ ولی این یکی ارزشش رو داشت.
.
پ.ن: واقعیتش منم خیلی اوقات جرئت تفکر نسبت به این دنیا و پیچیدگی هاش رو ندارم؛ فقط گاهی سعی میکنم و گاهی هم اَداشو در میارم. تفکر نسبت به چیزایی که فکر میکردی درسته، و یا فکر میکردی اشتباهه و... آسون نیست؛ پوستری در سریال هست و این جمله رو گوشزد میکنه: اگه تو درست بگی و اونا اشتباه کنن چی؟
جملاتی درباره ترس از تفکر، منسوب به برتراند راسل هست؛ به نظرم تفکر درباره همین جملات هم میتونه ترسناک باشه:
آدمیان از هیچ چیز روی زمین به اندازه تفکر نمی ترسند؛ بیشتر از نابودی و حتی بیشتر از مرگ؛ تفکر ویرانگر و طغیان گر است؛ مهیب و هولناک است؛ تفکر نسبت به تعصبات؛ نهاد های جاافتاده و عادت های آسایش بخش، بی رحم است؛ تفکر به قعر جهنم سَرَک می کشد و نمی هراسد؛ تفکر، عظیم و چابک و آزاد است؛ نور جهان است و شکوه بشر.