Sevgilim... Mutluluğun, ömrüme bir düşman olduğunu sezdim nice zamanlara şahitlik ettim. Bazen, babasız olduğum gerçeğini yüzüme acımasızca vuran hayatın herhangi bir anında, bazen yeterince sevilmediğimi hissedip, saçlarımın bir baba tarafından şefkatle okşanmadığı dakikalarda. Bazense derdimi kimselere anlatamayıp soluğu hiç tanımadığım bir adamın mezarında aldığımda. Hepsi canımı çok yakardı. Ama hiçbiri, senin bana arkanı dönüp gitmen kadar acı verici, yaşadığımız her şeyin bir oyun olduğu gerçeğini yüzüme haykırman kadar can yakıcı değildi. Hiçbiri senin dudaklarından dökülen tek bir söz kadar dağlamadı içimi. Ve ben, bugün bir kez daha anladım ki, sayısı olmayan mutsuz anılarıma eşlik eden acıların çoğuna sen sahiptin. Bir Leyla değilim belki, sense bir Mecnun. Sen beni ıssız çöllerde yana yakıla aramadın fakat ben hep bekledim. Züleyha’nın Yusuf’u beklediği gibi bekledim seni. Aldatıldığını bilen bir Piraye olmama rağmen, Nazım’ı sever gibi sevdim seni.
Herca’im... İlk Ve son kez aldanmışlığım...İçime ateşler salanım...Yürek sızım...Meftun’um...
Saat 03:45... Gözüme uyku girmeyen şu vakitlerde üzerime katre katre sensizlik yağıyor. Kalemim elimde mürekkeple ölesiye savaşıyor, önümdeki kağıt çaresiz, ona derdimi anlatmama bekliyor. Oysa ben sana dert diyemeyecek kadar çok seviyorum seni. Çünkü limanına demir attığım tek adam sensin. Çünkü kirpiklerine tutunduğumda, göğsümdeki acıları bir kuş gibi uçan sensin. Çünkü karanlık bir gecenin sonunda vardığım en aydınlık sabah sensin. Uğraşma diyor satırlar, boşuna
debelenme. Ne yazarsan yaz, ne Karalarsan karala faydasız! Ona, kalbin gitti bir kere...
* Ben çok seçici birisiymdir, özellikle de kitap seçerken bu 2 kitap, Hercai Ve Meftun seçtiğim en iyi iki kitap olabilir benim için. Öyle güzel öyle anlamlı ki bu kitaplar benim için. Her satırında bir umut her sayfasında kendimden bir parça buldum neredeyse. Bana sorarlarsa dizi mi? Kitap mı? Diye kuşkusuz kitap derim. ✨
@sumeyye.ezel @rebrusahin @akinakinozu 🧡🦋