Senin yüreğini seviyorum...
Kaçımız karşımızdakinin görmediğini, hissedemediğini farkederek ona hakikati söyler.
Yada kaçımız her koşulda, her şartta, her halimizle biz olmayı seçip karşımızdakine yüreğini açar.
Anlamak mı, anlaşılmak mı kolaydır? Düşünülmesi gereken bir soru belki de...( anlayan, anlaşılan olmayı seçtim.)
Aynada ki yansımalarım hep canımı acıtır, hep beni kısıtlar, hep bi mutsuzluk, hep bi başarısızlık, hep bir kaygı, hep endişe, hep bir eleştiri ile yüzleştirirdi. Belki sevgiye layik görmedim kendimi çoğu zaman, ya da güzel yanlarımı hep yok saydım. Sahi sordunuz mu hiç sevdiklerinize benim neyimi sevdin? Benim neyim eksik?
İnsan deli gömleği giymiş gibi önce kendini sevmedikçe, önce kendini sarmadıkca, önce kendine şevkat göstermedikce, önce kendini onaylamadıkca yansımalarıyla göz göze gelmekten korkacaktır.
Ne zaman kabule geçtim...
Hayat bana kendimle mutlu olmayı, yalnızlığımdan zevk almayı, yaşadıklarıma şükretmeyi nasip etti.
Aynalarda gördüğüm ise sevgi, huzur, mutluluk, neşe, aşk, bolluk, bereket, başarı, şifa...
Senin yüreğini seviyorum kadın.(aldım kabul ettim. Yolun bana kattığı en güzel şey Herşeyi iltifat sayıp sahip değilmişim gibi kabul edememekti)
Yazım kimin ihtiyacıydı bilmiyorum. Sifa olsun okuyana.
Kelebekler kanatlarının güzelliğini göremezler.Kendinizde ki güzellikleri görmek için aynalara yumuşaklıkla bakmayı seçin.
Özelim #Değerliyim #biricigim #kiymetliyim #bunu #hiç #bir #bakis #acısi #degistiremez #bir #ve #bütünüm #farketmeyi #sectim